30 Σεπ 2012

ΑΦΕΛΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Τον ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ του 2011, το όνομα του κ. Ρουμελιώτη ακουγόταν μεταξύ των ονομάτων που ενδεχομένως θα αναλάμβαναν ως πρωθυπουργός, προκειμένου να διαχειριστεί και να εφαρμόσει (ως Παπαδήμος στη θέση του Παπαδήμου) το PSI και τα λοιπά που αποφάσισε η ΕΕ και το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος.
Λίγους μήνες μετά, το καλοκαίρι του 2012, ο κ. Ρουμελιώτης προβάλλεται ως ο κύριος εκφραστής της αμφισβήτησης των αποφάσεων που αφορούσαν την Ελλάδα και ως ο κατήγορος του ανθρώπου που τότε υποτίθεται ότι είχε τον πρώτο λόγο για την ενδεχόμενη επιλογή του, δηλαδή του Γιώργου Παπανδρέου.

Συγγνώμη ... δεν σας φαίνεται λίγο περίεργο;
Ποιοι έριξαν το όνομα του κ. Ρουμελιώτη τότε;
Ο κ. Ρουμελιώτης, απ' ότι θυμάμαι, έτυχε να είναι στην Αθήνα τις κρίσιμες μέρες του ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ του 2011 και όχι στην έδρα του στο ΔΝΤ. Κι αυτο τυχαίο;
Αν είχε προκριθεί (λέμε τώρα) για πρωθυπουργός, θα είχε τις ίδιες απόψεις που εκφράζει σήμερα;
Γιατί δεν βγήκε τότε που ακουγόταν έντονα το όνομά του και να πει΄"μη μ'ανακατεύετε εγώ διαφωνώ με την ακολουθούμενη πολιτική και δεν την πιστεύω";
Ο κ. Ρουμελιώτης σήμερα είναι Αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς. Μιας Τράπεζας που από το όριο του περνά-δεν περνά το κριτήριο της βιωσιμότητας και του χαρακτηρισμού της ως συστημικής Τράπεζας ή μη, βρέθηκε να παίρνει την "καθαρή ΑΤΕ", να διεκδικεί κι άλλες Τράπεζες και να αναδεικνύεται σε μέγα πυλώνα του νέου τραπεζικού συτήματος που χτίζεται στην Ελλάδα.
Αλήθεια με εκείνη την κρατικοποίηση των ανακεφαλαιοποιούμενων Τραπεζών τι γίνεται;   

28 Σεπ 2012

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ

Το ρεπορτάζ λέει ότι ο Βαγγέλης Βενζέλος θα πάει στη Σοσιαλιστική Διεθνή στις Βρυξέλλες. Προ ημερών υπήρξε κακόβουλη "διαρροή" ότι θα εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ αφού το διαλύσει πλήρως. Ελέγχεται ως κακία ότι ο στόχος του είναι να γίνει Πρόεδρος στη Σοσιαλιστική Διεθνή ανατρέποντας τον Γιώργο Παπανδρέου.

ΥΓ. Εγώ ήξερα ότι στη Σοσιαλιστική Διεθνή με τον Πρόεδρο πηγαίνει ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου. Έχει καταργηθεί ο Γραμματέας στο ΠΑΣΟΚ;
ΥΓ2. Ο¨"Συντονιστής της Οργανωτικής Γραμματείας" σε ποιό άρθρο του καταστατικού προβλέπεται να εκπροσωπεί και το κόμμα στη Σοσιαλιστική Διεθνή;

24 Σεπ 2012

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΣΕ ΣΚΗΝΕΣ κ. ΔΕΝΔΙΑ;

Βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους στην Σχολή Αστυνομίας Ξάνθης. Οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων παράνομων αλλοδαπών δείχνουν καλές, τουλάχιστον από όσο μπορούσα να διακρίνω. Αν μη τι άλλο κρατούνται σε στεγασμένο χώρο. Οι αστυνομικοί, που είναι επιφορτισμένοι με τη φύλαξη, εργάζονται σε σκηνές. Και δεν είναι και λίγοι. Και πλησιάζει ο Οκτώβριος. Δεν μπορούν να βρεθούν δύο - τρία containers τουλάχιστον να μην ξεπαγιάζουν οι άνθρωποι κ. Δένδια;  

ΕΟΖ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ


           Διαβάζω ότι την Δευτέρα 24-9-2012 το “Χρηματοοικονομικό Φόρουμ Θράκης” και η κυρία Καραγιάννη διοργανώνουν στην Αθήνα και μάλιστα σε αίθουσα της Τράπεζας της Ελλάδος, εκδήλωση με θέμα «Ευκαιρίες Ανάπτυξης στην Κρίση – Ειδικές Οικονομικές Ζώνες στη Θράκη, το σημαντικότερο γεωπολιτικά κομμάτι της Ευρώπης». Στην πρόσκληση αναφέρεται ότι πρόκειται να υπάρξει εισήγηση από τον κ. Κωστή Χατζηδάκη, Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων, ο οποίος και χορήγησε τον περασμένο Ιούνιο την αιγίδα του υπουργείου στο 3ο Συνέδριο του Φόρουμ. Αν και δεν αναφέρεται το αντικείμενο της εισήγησης, χαίρομαι γιατί αν παραστεί ο υπουργός θα μας πει και τις απόψεις της σημερινής κυβέρνησης για τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Γιατί εκτός από την αιγίδα και την παρουσία του και ο ο τόπος της εκδήλωσης, δηλαδή αυτός της Τράπεζας της Ελλάδος, συμβολίζει κρατική υιοθέτηση. Άραγε είναι και ο κύριος Προβόπουλος υπέρ της εγκατάστασης Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στη χώρα μας;

     Η κυρία Καραγιάννη έχει αναπτύξει τα δύο τελευταία χρόνια έντονη δράση στη Θράκη και προωθεί με ιδιαίτερη συνέπεια την ιδέα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών. Εντοπίζω ότι τώρα τελευταία και μεγάλη μερίδα του τοπικού τύπου της Θράκης, η οποία εξέφραζε σοβαρές επιφυλάξεις, ξαφνικά άλλαξε ρότα και εκφράζεται από θετικά έως ουδέτερα για το ενδεχόμενο. Είναι γνωστό ότι η κ. Καραγιάννη εργαζόταν στην Deutsche Bank ως στενή συνεργάτιδα του διευθύνοντος συμβούλου Γιόζεφ Ακερμαν, τον οποίο έφερε και στη Θράκη. Από την ίδια την ιστοσελίδα του Φόρουμ βλέπουμε πως ο μόνος ξένος πολιτικός που τοποθετήθηκε υπερ της ίδρυσης ΕΟΖ στη Θράκη είναι ο πολύς κ. Ρέσλερ. Δύο πρόσωπα με σημαντική παρουσία στην οικονομική και πολιτική διαχείριση του ελληνικού χρέους.

     Έχω τοποθετηθεί και στην Βουλή των Ελλήνων και έχω επιβεβαιώσει, μετά και από σχετική συνεννόηση και ενημέρωση με τους πρώην υπουργό Χ.Χρυσοχοίδη και Γενικό Γραμματέα Στρατηγικών Επενδύσεων Π.Σελέκο, ότι για τις τότε κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου δεν υπήρξε ζήτημα ίδρυσης και λειτουργίας Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, όχι μόνο στη Θράκη αλλά και οπουδήποτε στην Επικράτεια. Και η τοποθέτησή μου είχε να κάνει με το ότι πιστεύω ακράδαντα ότι η Θράκη αλλά και οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Ελλάδας δεν έχει λόγο να γίνει μια “ειδική περιοχή” αμφίβολου προσδιορισμού.Πιστεύω ότι πίσω από την προσπάθεια κρύβονται σοβαρά γεωστρατηγικά παιχνίδια του γερμανικού κεφαλαίου με κινδύνους για την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα και την περιβαλλοντική προστασία της ευρύτερης περιοχής. Εάν τα γερμανικά κεφάλαια θέλουν να επενδύσουν στη χώρα μας δεν χρειάζονται ΕΟΖ για να το κάνουν. Εκτός κι αν δεν χρειάζονται την Ελλάδα για επενδύσεις αλλά τη Θράκη για Ειδική Οικονομική Ζώνη.

ΥΓ1.Είναι αλήθεια ότι η μοναδική – πέραν Έβρου- εκδήλωση του φόρουμ ήταν στην Τουρκία;

ΥΓ2. Το Φόρουμ μπορεί να μας ενημερώσει (μιας και ειδικεύεται στο είδος των ΕΟΖ) αν εκτός από τα γερμανικά και τα τουρκικά κεφάλαια ενδιαφέρονται για την ίδρυση Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στη Θράκη;

ΥΓ3. Διερωτώμαι σε μια τόσο δύσκολη οικονομική περίοδο που βρίσκονται και δαπανώνται τόσα χρήματα για εκδηλώσεις και προβολή;

23 Σεπ 2012

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ – Ο ΞΑΔΕΡΦΟΣ ΒΕΝΙΑΜΙΝ Ι


      Γιά όσο καιρό ο Αλέξης ήταν απασχολημένος με την ανακαίνηση του δικού του σπιτιού και έκανε μαθήματα διοίκησης εργοστασίου και αγλλικών, δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθούμε λίγο και με το δικό μας σπίτι. Το σπίτι το διοικούσε πια ο ξάδερφος Βενιαμίν. Θα μου πείτε πως ένας ξάδερφος προκρίθηκε να διοικήσει το σπίτι; Είναι λίγο παλιά ιστορία. Πριν πολλά χρόνια είχαν κατηγορήσει τον πατέρα ότι έκλεβε το εργοστάσιο. Τότε άρχισαν προβλήματα και στο εργοστάσιο και στο σπίτι. Οι ανταγωνιστές του πατέρα του έκαναν μήνυση και τον έστειλαν στο δικαστήριο. Αλλά να 'ταν μόνο αυτοί ... μέσα στο ίδιο μας το σπίτι ο μετέπειτα διαχειριστής και οι φίλοι του μας έλεγαν: “Ακόμη με τους κλέφτες είστε; Ποιό σπίτι, δεν υπάρχει πλέον σπίτι”. Πληγωνόμασταν και προσπαθούσαμε να το ξεπεράσουμε αλλά ήταν πολύ δύσκολο. Που να ξέραμε ότι όταν πέθανε ο πατέρας αυτοί οι φίλοι του διαχειριστή και ο διαχειριστής θα αναλάμβαναν τη διαχείριση του σπιτιού! πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά! Τέλος πάντων. Τη δύσκολη εκείνη την εποχή λοιπόν ήρθε σπίτι ο ξάδερφος Βενιαμίν. Δούλευε σε πολύ μικρότερο εργοστάσιο που είχε κλείσει αλλά είχε καλές σπουδές, καθηγητής ολόκληρος, και ακόμη καλύτερες δημόσιες σχέσεις (κάτι σαν έναν καθηγητή που εμφανίστηκε τώρα τελευταία και έχει το ταμείο του εργοστασίου). Ο μπαμπάς μας είπε ότι χρειαζόταν εκείνη τη δύσκολη ώρα τέτοιους ανθρώπους και τον καλοδεχτήκαμε. Έγινε αμέσως και χωρίς πολλά πολλά διευθυντής σε πολλά τμήματα του εργοστασίου, αλλά κακά τα ψέμματα. Το σπίτι δεν το ήξερε, γιατί ήρθε μεγάλος στην ηλικία σ'αυτό. Θέση με τη θέση φαίνεται ότι η όρεξη του ξαδέρφου Βενιαμίν άνοιξε και δεν έκρυβε πλέον τη φιλοδοξία του. Βέβαια δεν εντέδρασε όταν ο διαχειριστής παρέδωσε το σπίτι στον μεγαλύτερο γιο του πατέρα, όταν ετοιμαζόντουσαν να τον διώξουν από το εργοστάσιο. Μέρα με τη μέρα όμως έδειχνε τις προθέσεις του. Επειδή όμως δεν ήξερε το σπίτι ανέλαβαν να τον υποστηρίξουν οι φίλοι του διαχειριστή που έψαχναν κάποιον για να αμφισβητήσει την κυριαρχία του μεγάλου γιού του πατέρα, που είχε βρε παιδί μου αυτό που ο διαχειριστής ποτέ δεν κατάφερε. Να τον αγαπάει ο λαός. Στην πρώτη στραβή που έγινε όταν ο μεγάλος γιος του πατέρα δεν κατάφερε να πάρει τη διοίκηση του εργοστασίου, ο ξάδερφος Βενιαμίν έδειξε τα δόντια του και διεκδίκησε το σπίτι. Δεν τα κατάφερε όμως να το πάρει. Τότε ζήτησε να πάρει τον ένα όροφο για να κάνει δικό του “Όμιλο”. Πάλι δεν τα κατάφερε. Και δεν έφταναν όλα αυτά ο μεγάλος γιος του πατέρα πήρε φόρα και πήρε και το εργοστάσιο και πάλι. Ο ξάδερφος Βενιαμίν έπρεπε να περιμένει .... Συνεχίζεται ....

21 Σεπ 2012

3 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ - ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

    Εντάξει λοιπόν να ομολογήσουμε. Όπως αποδεικνύεται δεν ήμασταν ούτε καλοί απόγονοι ούτε καλοί επίγονοι. Εξαφανίσαμε την πατρική περιουσία. Βέβαια αποδείχτηκε ότι είχε πολλές προσημειώσεις, αλλά ας προσέχαμε. Ας πηγαίναμε στο Υποθηκοφυλακείο να ελέγξουμε τα δάνεια και την απλόχερη προσφορά του πατέρα προς τους μη προνομιούχους. Αλλά και εκείνος ο διαχειριστής που προσλάβαμε μετά το θάνατό του βρε παιδί μου. Μας εκσυγχρόνισε είπε, μας έκανε ευρωπαίους, μας ανέδειξε κέντρο του κόσμου με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά τελικά απ'ότι φάνηκε ούτε κι εκείνος έκανε καλά τη δουλειά του. Άσε που κάποιοι υπάλληλοι του μπαμπά και του διαχειριστή πηγαινοφέρναν εκατομμύρια στους λογαριασμούς τους. Βλέπεις όταν ασχολείσαι μόνο με τους αριθμούς και όχι με την ψυχή και το μυαλό των ανθρώπων, καταλήγεις σε νέους διαχειριστές, χειρότερους και μάλιστα που δεν τους διαλέγεις εσύ αλλά άλλοι, ξένοι. Σήμερα λοιπόν μας έμεινε το βαρύ όνομα που κληρονομήσαμε στο σπίτι, η οικογεναική παράδοση, η εμπειρία από τα λάθη μας. Πτωχοί, απολογητικοί, ομολογούντες αλλά περήφανοι γιατί είχαμε το θάρρος να δούμε τα λάθη όλου του κόσμου, του μπαμπά, των υπαλλήλων του μπαμπά, των ξένων που τόσο ήθελαν να πάψουμε να ζούμε τόσο άνετα σε αυτό το ωραίο σπίτι και να προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε. Χάσαμε τους ανθρώπους που μας στήριζαν και δεν ήθελαν να αποδεχτούν τη νέα πραγματικότητα και να χάσουν όσα στρεβλά και νόθα τους είχαμε δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι τους εξασφαλίσαμε. Μας έμεινε λοιπόν αυτή η περηφάνεια και οι λίγοι που πάντα τίμησαν αυτό το σπίτι, που πλέον δεν έχει και πολλά να τους προσφέρει. Στις 3 του Σεπτέμβρη είχαμε την επέτειο που ο μπαμπάς έριξε θεμέλια στο σπίτι. Την μέρα εκείνη εμφανίστηκε ένας με το όνομα Αλέξης. Εμείς τον ξέραμε από τη γειτονιά που πάντα κρυβόταν πίσω από τη μάντρα και μας πέταγε πέτρες. Είπε λοιπόν ότι έχει μερίδιο στο σπίτι. Ή μάλλον ότι του ανήκει όλο και καλά θα κάνουμε να τα μαζέψουμε και να φύγουμε, γιατί προδώσαμε και τον μπαμπά μας και τη μνήμη του. Εμείς δεν είχαμε ακούσει ποτέ τον μπαμπά να μιλά γι' αυτόν. Κάποιοι, επειδή ο μπαμπάς ήταν και λίγο μπερμπάντης, κοντοστάθηκαν και διερωτήθηκαν. Κάποιοι άλλοι, από τους παλιούς υπαλλήλους του μπαμπά, είπαν: ρε δεν αφήνουμε τον Αλέξη να πάρει το σπίτι μήπως και ρίξει κανένα φράγκο και το ανακαινήσει και μας ξαναπροσλάβει σαν υψηλόμισθους υπαλλήλους, αν πάρει και το εργοστάσιο που διοικούσε παλιότερα ο μπαμπάς; Ευτυχώς όσοι είμασταν εκείνη τη μέρα στο σπίτι του μπαμπά είχαμε το νου μας. Του είπαμε: Αλέξη έχεις το σπίτι σου που είναι καινούργιο. Τώρα τελευταία έκανες μια τεράστια επέκταση, κήπους, πισίνα, τι το θέλεις το σπίτι του μπαμπά μας, που γκρέμισε, που μπάζει νερά, που προσπασθούμε να μην μας το πάρουν οι Τράπεζες; σ'αυτό έμεινε το μάτι σου; Ο Αλέξης μας κοίταξε με βουλημία. "Σπίτι έχω, αλλά ο λαός αγαπάει το παλιόσπιτό σας και παρότι πίνει καφέ στο δικό μου, κοιτάει το δικό σας και αναπολεί. Γι' αυτό πρέπει να το πάρω για να το γκρεμίσω. Να μην υπάρχει ούτε σαν ερείπιο, να μην συμβολίζει απολύτως τίποτα. Να ξεχαστεί. Μόνο έτσι θα είμαι ήσυχος ότι δεν θα πάθω ό,τι και το 2007 που όλοι ερχόντουσαν για καφέ σε μένα αλλά διοικητή στο εργοστάσιο έστειλαν τον μεγάλο γιο του μπαμπά σας. Κατάλαβα λοιπόν ότι για να γίνω εγώ διοικητής πρέπει να δηλώσω γιός του μπαμπάς σας και να γκρεμίσω το σπίτι του. Και επειδή έχω το πάνω χέρι τώρα θα το καταφέρω θέλετε δεν θέλετε" .... ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ .....

20 Σεπ 2012

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ Ο κ. ΤΑΣΟΣ ΤΕΛΟΓΛΟΥ

       Διάβασα το από 20/9/2012 άρθρο του κυρίου Τάσου Τέλογλου στο PROTAGON με τίτλο “Αυτά που δεν λέμε” (http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=18338). Καταρχήν θέλω να του ενδυναμώσω τη δημοσιογραφική του μνήμη και να του επιβεβαιώσω ότι σωστά νομίζει ότι μίλησε μαζί μου, γιατί αναπληρωτής υπουργός στο Ανάπτυξης δεν υπήρξε άλλος, ούτε πριν ούτε μετά. Άρα αφού θυμόταν τόσο ιδιαίτερα την ιδιότητα, λογικό θα ήταν να θυμάται και την ταυτότητα. Η επικοινωνία μας έχει γίνει πριν από πολλούς μήνες. Ενδεχομένως να πλησιάζουμε και χρόνο από τότε. Μη με ρωτήσετε γιατί τώρα έγραψε το σχετικό άρθρο. Με ρώτησε λοιπόν τηλεφωνικά γιατί δεν αποτρέπουμε την εισαγωγή τουρκικού τσιμέντου στη χώρα, που έχει μειωμένες προδιαγραφές και είναι επικίνδυνο, αδυνατίζοντας με αυτόν τον τρόπο και την εγχώρια τσιμετοβιομηχανία. Του είπα ότι κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί από τους ελέγχους και τις αναλύσεις των υπηρεσιών και ότι την φημολογία αυτή την συντηρούσαν κύκλοι των εγχώριων τσιμεντοβιομηχανιών για λόγους ελέγχου των τιμών. Του ανέφερα ότι οι περισσότερες τσιμεντοβιομηχανίες στη χώρα μας ανήκουν πλέον σε ξένες πολυεθνικές οι οποίες παράγουν το τσιμέντο τους σε γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία και η Βουλγαρία και το εισάγουν στην Ελλάδα, όπου και το διακινούν βεβαίως υπό την φίρμα τους. Μου είπε ότι δεν έχει πληροφόρηση από τις τσιμετοβιομηχανίες αλλά από συνδικαλιστές των εργαζομένων. Του εξήγησα ότι οι τσιμεντοβιομηχανίες κάθε φορά που υπάρχει κάποια εξέλιξη που δεν τις ευννοεί, στέλνουν στους υπουργούς και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης τους εργαζόμενους, να διαμαρτυρηθούν και να πιέσουν, υπό την απειλή του κλεισίματός των τσιμετοβιομηχανιών και την απώλεια των εργασιών τους. Τον ενημέρωσα ότι επί των ημερών μου για πρώτη φορά δόθηκαν άδειες για κέντρα διανομής τσιμέντου, μη ελεγχόμενων από τις τσιμετοβιομηχανίες, στη Ρόδο και στην Κρήτη, προκειμένου να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός. Μάλιστα του ανέφερα και συγκεκριμένο παράδειγμα της Ρόδου και της Κω. Στην Ρόδο που υπήρχε κέντρο διανομής με εισαγόμενο τσιμέντο από την Τουρκία, το κυβικό πουλιόταν στην αγορά στη μισή τιμή απ' ότι την Κω, όπου υπήρχε μόνο τσιμέντο παραγωγής των τσιμεντοβιομηχανιών που παράγουν και στην Ελλάδα. Μου ζήτησε να του διεκρινίσω για την επιχειρηματολογία των τσιμεντοβιομηχανιών που λένε ότι το εισαγόμενο τσιμέντο διακινείται παράνομα και του εξήγησα ότι ο ισχυρισμός αφορούσε την εισαγωγή του σε γιγαντοσάκους (big bags) που λόγω νομοθετικού κενού δεν αναφέρονται ως συσκευασία, με αποτέλεσμα το τσιμέντο σε big bags να πρέπει να θεωρηθεί χύδην και άρα να μεταγγίζεται σε σιλό (!) για την διατήρησή του. Αυτά είπαμε με τον κύριο Τάσο Τέλογλου, παρότι δεν συνηθίζω να μιλώ τόσο πολύ με δημοσιογράφους. Ο κύριος Τέλογλου προφανώς όλα τα παραπάνω προτίμησε να τα συμπεριλάβει σε “αυτά που δεν λέμε”. Έλα όμως που εμένα μου τα θύμισε .... Μπορεί η μνήμη του να είχε λόγο να θυμάται ότι τον " παρηγόρησε ο μέτοχος της εταιρείας τσιμέντων που “γνώριζε και είχε εμπιστοσύνη” ή “ο φίλος του που εκπροσωπούσε μεγάλη εταιρεία τσιμέντου” και του έδωσε το ερέθισμα για την έρευνά του. Εμένα όμως γιατί με είχε πάρει τηλέφωνο; Ενδεχομένως η μνήμη του να είναι επιλεκτική. Κάτι σαν τις διαφορετικές οπτικές γωνίες του κυρίου Τάσου Τέλογλου όταν αναλύει θέματα στον SKAI απ' ότι στο PROTAGON.
 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΩΚΡΑΤΗ ΞΥΝΙΔΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ HOT-DOC


             Είμαι περήφανος που η υπογραφή μου αποτέλεσε την απαρχή της ύπαρξης ηλεκτρονικού συστήματος για τη διενέργεια με ηλεκτρονικό τρόπο δημόσιων προμηθειών για αγαθά και υπηρεσίες για τις ανάγκες του Δημοσίου. Έξι ολόκληρα χρόνια η γραφειοκρατία και η σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων στέρησαν τη χώρα από διαφάνεια και πόρους. Αφού υπήρξε έλεγχος ως προς όλες τις πτυχές και μετά από τη σύμφωνη γνώμη όλων των υπηρεσιακών παραγόντων, του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ειδικής Επιτροπής που συστήθηκε για την εξέταση και την επιβεβαίωση των τεχνικών ζητημάτων με εκπροσώπηση Νομικών Συμβούλων του Κράτους, καθηγητών Πανεπιστημίου, του Τεχνικού Επιμελητηρίου και υπηρεσιακών παραγόντων, με τη σύμφωνη γνώμη του Γραφείου Νομικής Υποστήριξης του τότε πρωθυπουργού του οποίου προϊστατο ο πρώην ανώτατος Δικαστικός Λειτουργός και μετέπειτα Υπουργός Επικρατείας Γεώργιος Σταυρόπουλος, υλοποίησα το αυτονόητο δηλαδή την υπογραφή της σύμβασης, μετά από διαγωνισμό που κρίθηκε αμετάκλητα νόμιμος από τα ελληνικά Δικαστήρια. Είναι γεγονός ότι οι επιχειρήσεις που διεκδικούν τέτοιου επιπέδου έργα, αν δεν αναδειχθούν αυτές μειοδότριες, αντιδρούν, ενίοτε και εμμέσως απειλούν τα δημόσια πρόσωπα ως προς την δημόσια εικόνα της επάρκειας ή της ακεραιότητάς τους, αν δεν εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους σε βάρος των ανταγωνιστριών τους. Προσωπικά ουδέποτε επηρέασαν την πολιτική αλλά και νομική μου άποψη. Πολύ περισσότερο δεν επηρρέασαν το πολιτικό πρόταγμα των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, για την άμεση υιοθέτηση του συστήματος των δημόσιων ηλεκτρονικών διαδικασιών στις προμήθειες του δημοσίου, ώστε να υπάρξει επιτέλους διαφάνεια και σεβασμός στο δημόσιο χρήμα. Επιτέλους επέρχεται διαφάνεια στις δημόσιες προμήθειες και κάποιοι στενοχωριούνται.